In de 3e ronde van de beker speelden we vanavond tegen WIK (Willen is kunnen) Steenderen dames 1. Het team komt uit in de promotieklasse en speelde tegen ons een hele goede pot. Ze zorgden er namelijk voor dat wij niet lekker ons eigen spelletje konden spelen en kwamen zelfs op een 2-1 voorsprong te staan. De laatste 5-setter kan ik me nieteens meer herinneren, maar gelukkig wonnen we deze met 3-2. Dit ging echt alles behalve makkelijk.
We hadden wat goed te maken tegen Arvevo dames 1. De uitwedstrijd wonnen we met 3-1, maar die ene set hebben we toen onnodig uit handen gegeven. Het doel bij de thuiswedstrijd was dan ook om dit niet te laten gebeuren en ze met 0 punten terug naar Arnhem te sturen. (meer…)
De laatste twee weken van 2015 geen trainen, in de voorbereidingsweek op de wedstrijd van zaterdag verre van compleet, de helft van het team ziek-zwak-misselijk, oftewel… een briljante voorbereiding. De afgelopen jaren was onze eerste wedstrijd na de winterstop niet echt goed, gelukkig bieden resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst, want dit jaar begonnen we goed na de winterstop. We speelden tegen VoCASA dames 2, zij zijn afgelopen seizoen gepromoveerd en staan netjes in de middenmoot. Tot nu toe wisten ze van de rest van de top 6 1, 2 of zelfs 3 sets te pakken. Tegen ons lukte dat bijna, maar wonder boven wonder wonnen we met 3 setpunten tegen toch nog de 4e set en werd het 4-0 voor ons, een mooi begin van 2016!
Gelukkig had Sharon geen vertraging vanuit de Dominicaanse Republiek en was ook van een jetlag niks te merken, ze speelde lekker, dus plan B was niet nodig. Helaas kon Simone vandaag nog niet meedoen en zat als assistent coach naast Alfonso op de bank. Het volleybalfiguur (of was het nou gevoel…) moest bij een aantal van ons nog even komen, maar als je dan weer die heerlijke (ahum) sporthallucht opsnuift ben je er weer helemaal klaar voor.
De toss werd weer gewonnen (misschien moet ik daar iets mee gaan doen…) dus wij mochten beginnen met serveren. De eerste set begonnen we redelijk, we pakten al snel een paar puntjes voorsprong en we speelden lekker relaxed. We maakten wel zelf vooral de fouten, waardoor we ervoor zorgden dat VoCASA ook lekker in de wedstrijd kon komen. De voorsprong van 4 punten werd door VoCASA verkleind en ook al leek het qua punten nogal spannend, we hadden niet het idee dat we in gevaar kwamen. We stonden op 24-24 wel gelijk, maar wij pakten de laatste 2 punten en daarmee de eerste set van 2016.
We waren natuurlijk blij met de winst in de eerste set, maar de foutenlast aan onze kant moest toch echt wel wat omlaag. In het begin van de set ging het behoorlijk gelijk op, aan beide kanten werden mooie ballen gescoord en de rally’s waren af en toe behoorlijk lang. Onder andere door een mooie serviceserie van Esther en twee van Saskia was deze set duidelijk voor ons. Daarnaast waren we vandaag enorm goed aan het verdedigen en haalden de meest onmogelijke ballen van de grond. VoCASA had in de tweede set weinig in te brengen en wij wonnen met 25-13.
Focus houden was het advies voor de derde set. Als je de tweede relatief makkelijk wint, dan is het altijd oppassen voor een inkakmomentje. Deze hadden we in de derde set zeker niet. Nouja, in het begin misschien een beetje en oké aan het eind ook nog even, want we stonden op een gegeven moment 7-5 achter. Nou is een achterstand van 2 punten in het begin van de set geen ramp. Zeker niet als je er zo’n mooie serviceserie uit gooit als die van Esther in deze set. Toen ze daarmee klaar was stond het namelijk 15-7 voor ons. Het speelt toch een stuk lekkerder met 8 punten voorsprong, dit wisten we zelfs nog uit te bereiden naar 12 punten voorsprong op 22-10. Op dat moment gaf VoCASA nog even wat gas bij en kwam tot 22-17. Wij lieten ons daar niet door van de wijs brengen en pakten de 3e set met 25-19.
De winst was dus binnen, maar 5 punten zou wel helemaal lekker zijn en zat er gezien het verloop van de wedstrijd ook best wel in. VoCASA speelde ook zeker geen slechte wedstrijd en deed er dan ook alles aan om toch nog met 1 punt naar huis te gaan. Dat leek ze de hele set ook zeker te gaan lukken. Ze pakten al snel een voorsprong en wij hobbelden daar de hele set achteraan. Dat het trouwens een erg sportieve wedstrijd was bleek wel op het moment dat een van de reservespeelsters van VoCASA de tweede scheidsrechter er op wees dat de veter van Melissa los zat. Echt een super sportief gebaar! Rond de 14 was het verschil nog maar 1 puntje, maar wij maakten een paar onnodige fouten en VoCASA pakte weer de leiding. Op het moment dat het 24-21 stond voor VoCASA peppen wij elkaar natuurlijk nog wel even op “we hebben gekkere dingen gedaan”, “dit kunnen we”, “blijf er in geloven”, ondertussen gelooft niemand daar ook maar iets van, maar het klinkt wel leuk. Stiekem blijkt het toch wel te werken, want dankzij een mooie serie van Jasmijn pakken we toch nog (tegen iedereens verwachtingen in) met 26-24 en dus de wedstrijd met 4-0.
De eerste helft van de competitie zit er op, en we hebben alle tegenstander nu een keer gezien. In totaal wisten we van de 11 wedstrijden er 8 te winnen, best een mooi resultaat. Komend weekend hebben we al weer een weekendje vrij. Onze volgende competitiewedstrijd is op zaterdag 23 januari. We spelen dan weer thuis om 19.00 uur, tegen Arvevo dames 1. De uitwedstrijd werd gewonnen met 3-1.
Op de verjaardag van Sharon mochten we al om 12.00 uur in Nijmegen spelen tegen VoCASA dames 3. VoCASA stond op dat moment op de 2e plaats, maar met een wedstrijd minder dan Rebelle. Helaas lukte het ons niet om Sharon, naast het cadeau wat we haar vrijdag tijden de surpriseparty hebben gegeven, nog een leuk extra cadeau te geven. We verloren de wedstrijd namelijk met 3-1. Was de tegenstander nou zo goed? Nee, dat niet. Waren wij zo slecht? Nee, ook niet. Maakte we teveel onnodige fouten? Ja, dat ook. Zijn we keihard genaaid door een van de vlaggers? Ja, dat zeker. Was het een andere wedstrijd geworden als de 2e scheidsrechter 1e scheidsrechter was geweest? We zullen het nooit weten, maar hoogstwaarschijnlijk wel. Volgens een stukje in de Stentor hebben we ons hoofd verloren (nou hij zit er gewoon nog hoor..) Of, kort gezegd, dat we niet om konden gaan met bepaalde keuzes van de scheidsrechter, maar daar ben ik het niet mee eens. Oké irritant was het soms wel, maar om nou te zeggen dat wij daardoor minder gingen spelen…
De voorbereiding in de auto, in de kleedkamer (iets met natte sterren??) en in de kantine (het vieren van de verjaardag van Sharon en het omkopen van de scheids met taart) waren goed en we hadden dan ook erg veel zin in deze wedstrijd. Helaas konden Anneke en Simone er niet bij zijn. Dus met z’n tienen begonnen we met inspelen op heerlijke inspeelmuziek. Zouden we in de Bhoele ook moeten doen! Leuk was ook om te zien dat wij meer publiek hadden dan de thuisspelende ploeg, bedankt daar voor!
De toss werd door ons gewonnen, dus we begonnen met serveren. En doordat VoCASA niet van kant hoefde te ruilen scheelde dat ons een verhuizing. We begonnen goed en pakten een paar puntjes voorsprong. Vooral door veel afwisseling in onze aanval maakten we het VoCASA lekker moeilijk. We maakten wel teveel fouten met onze service, waardoor we niet meer punten wegliepen. Op 21-17 voor ons leek het er op dat we de set binnen zouden slepen. Maar helaas was niets minder waar.. Het lukte VoCASA om langzaamaan weer dichterbij te komen en op 22-21 voor ons vond de lijnrechter het nodig om een bal die dik uit was in te geven (in ons nadeel) en vervolgens zag de scheids een netfout van VoCASA over het hoofd. Dus in plaats van 24-21 voor ons stond het opeens 23-22 voor VoCASA. Zij drukten toen door en wonnen de eerste set met 25-22.
We waren vrij chagrijnig door dit oneerlijke gedoe, maar we lieten onze koppies zeker niet hangen (laat staan dat we hem verloren). Sterker nog, we waren nog meer gebrand om ze te pakken. Het begin van de set ging weer erg gelijk op, maar halverwege liep VoCASA een aantal punten uit. Onze pass liep niet meer zo goed als in de eerste set, waardoor Jasmijn minder kon afwisselen in de aanval. We wisten de achterstand nog wel iets te verkleinen, maar het was niet genoeg. En na nog een aantal dubieuze beslissingen pakte VoCASA ook de 2e set met 25-20.
Nou vooruit, dan maar een 5-setter. In deze 3e set brachten we de pass weer zoals deze zou moeten worden gebracht en hierdoor maakten we het het blok van VoCASA weer mooi moeilijk. In deze set was VoCASA het samen met ons regelmatig niet eens met de scheidsrechter, en hij werd dan ook door de coach van VoCASA liefkozend een piemel genoemd. Daar had hij minstens een rode kaart voor gehad moeten hebben, maar waarschijnlijk was de scheids deze vergeten. We begonnen redelijk, maar VoCASA knalde er ook al snel weer overheen en we stonden in het begin van de set een paar puntjes achter. Gelukkig stond het op 10-10 al weer gelijk en bouwden wij een voorsprong op. De 5 wissels van VoCASA in deze set mochten ook niet baten, want wij pakten de 3e set met 25-22.
Met het gevoel dat een 5 setter er zeker in zat, en dat dit niet meer dan terecht zou zijn gingen we de vierde set in. Dat VoCASA geen zin had in een 5e set was wel duidelijk. Al vanaf het begin van de set pakten ze een paar punten voorsprong. Het lukte ons niet om dit verschil te verkleinen en op 21-17 naaide dezelfde vlagger ons weer. Een bal die duidelijk uit werd geslagen door VoCASA gaf hij in en de scheidsrechter ging hier in mee. Ook vanaf de tribune werd nog door de coach van Pegasus (die na ons moesten spelen) geroepen dat die bal toch echt dik uit was, maar dit mocht niet baten. Dus in plaats van maar 3 puntjes achter en 18-21 stonden we er 5 achter en stond het 17-22. We hebben wel eens gekkere achterstanden ingehaald, maar tegen een tegenstander als VoCASA is 5 punten aan het eind van de set toch net iets te veel. Zij pakten dan ook de 4e set met 25-20 en wonnen hiermee de wedstrijd met 3-1.
Nou is verliezen natuurlijk nooit leuk, maar tegen bijvoorbeeld Dynamo en Pegasus konden we hiermee leven omdat zij gewoon beter waren dan wij op dat moment. Het gevoel van flink genaaid zijn was na deze wedstrijd enorm overheersend. De scheidsrechter de schuld geven vind ik te ver gaan, want op zich maakten we zelf ook teveel onnodige (service)fouten. Maar ik weet zeker dat met de 2e scheids als 1e scheids de wedstrijd anders was gelopen. Hij had die vlagger wel op z’n flikker gegeven en een stuk meer technische ballen afgefloten.
Zo.. mijn frustratie is ook weer weggetypt… nu lekker een paar weken rust. We blijven natuurlijk wel doortrainen waar mogelijk. Volgend jaar, op zaterdag 9 januari spelen we onze volgende competitiewedstrijd. Thuis om 19.00 uur tegen VoCASA dames 2, zij staan op dit moment op de 7e plek.
Iedereen fijne dagen gewenst en graag tot volgend jaar!
